Samen sterk!
5 juni 2017 | Door: Suus
Waar zal ik beginnen? Je hebt weer zoveel leuke en bijzondere dingen meegemaakt!
Met Hemelvaart ben je voor het eerst bij opa Cees en oma Charlotte blijven logeren. Onderweg in de auto zei je ‘mam ik heb zo’n kriebels in mijn buik.’ Je werd steeds stiller naar mate we dichtbij kwamen. Maar eenmaal binnen liet je je niet kennen. Ik mocht net aan een snelle kop thee drinken van je maar moest daarna echt vertrekken. Toen je me uitzwaaide zag ik aan je koppie dat je het toch wat moeilijk vond en waarschijnlijk zag oma Charlotte hetzelfde aan mijn koppie😉 Maar shoppen met oma geeft elk meisje de nodige afleiding dus al snel genoot je. Toen het bedtijd was werd het even spannend of het ging lukken want het was best een beetje moeilijk voor je maar samen met opa in het grote bed mogen slapen maakte alles goed. Zo goed dat je nog een nachtje wilde blijven!
Het resultaat? Een trotse Madelief en papa en mama in tranen thuis op de bank met vier tieners om ons heen die ons belachelijk vonden. Stel je niet zo aan zeg! Het is nog maar een nachtje! Ze hadden gelijk natuurlijk maar voor ons was de eerste keer dat je zo ver en lang van huis was toch wel een ‘dingetje’.
De zondag erna was het Truckfestival in Medemblik. Samen met Roosmarijn liepen we een rondje langs de vrachtwagens. Met maar een doel. Een Simon Loos vrachtwagen vinden want die zijn zo mooi. Onderweg naar Utrecht riep je steevast ‘Simommoos!!!’ als er een voorbij reed.
Gelukkig! Bijna aan het eind van de nieuwstraat stonden er twee.
Wat een bofkont was je want je mocht er niet alleen even in zitten maar je mocht ook aan het einde van de dag meerijden in de stoet van vrachtwagens. Wat genoot je daarvan. Je zwaaide naar iedereen en was apetrots dat je zo hoog zat!
Martijn nogmaals enorm bedankt je weet niet half hoe geweldig ze het vond!
Naast alle leuke dingen speelt er ook wat anders. Je steeds zo ontzettend moe en kribbig. In overleg met juf Brenda ga je sinds twee weken halve dagen naar school en met dr. Sabine is besloten om iets eerder onderzoeken te doen.
Het wachten op de uitslag blijft moeilijk.
Veel ouders vertellen dat hun kinderen ook moe zijn aan het einde van het schooljaar of last hebben van het weer en hoewel een deel van mij weet dat ze gelijk hebben en weet dat het misschien ook door de oorontstekingen komt die je vaak hebt sinds de plaatsing van je buisjes lukt het toch niet om heel rustig te blijven.
Iets te vaak bekruipt me dat gevoel van paniek in mijn hoofd. Bijvoorbeeld als je zegt dat je buikpijn hebt, misselijk bent of als ik je gedrag plotseling zie veranderen.
Vlak voor we wisten dat er iets aan de hand was heb ik tegen mijn vriendin Astrid gezegd ‘jeetje zeg, sinds ze twee is is er geen land meer te bezeilen met haar’.
Wat heb ik me achteraf schuldig gevoeld dat ik toen kribbig reageerde als je zo dwars deed toen ik later wist dat je zo ziek was.
Dat maakt dat ik nu bang ben dat ik signalen mis en dat ik anders reageer op jou. Altijd speelt er in mijn achterhoofd wat als het mis is? Is ze misschien zo snel moe en boos omdat er wat speelt?
Lastig is die constante tweestrijd in mijn hoofd.
Enerzijds denk ik ‘Suus behandel haar hetzelfde als je andere kinderen. Normaal, gewoon. ‘Anderzijds wil ik je overal voor beschermen en behoeden want ja, je bent niet meer de gewone Madelief van voor je ziek werd. Je was Madelief Boon. Onze lieve, gezonde dochter met een geweldige toekomst, ons schattige zusje, ons grappige, ondeugende, bijdehante kadootje.
De meeste van die dingen ben je gelukkig nog steeds. Behalve die twee belangrijke punten, gezonde en toekomst.
En dat is nou juist waarom we zo in angst leven omdat we ons er zo enorm bewust van zijn geworden dat we niet zonder je kunnen.
Misschien zou het mij rust geven als ik ga accepteren dat je niet met alles meer ‘gewoon’ Madelief bent …
Oeps ik doe ik het bijna weer. Ik wilde het positief houden!
Ander onderwerp!
Tijdens het wachten op de uitslag ga je nog wat heel leuks doen.
Tegenstrijdig met wat ik net schreef over dat je zo moe bent maar je gaat volgende week (12 t/m 15 juni) mee doen avond4daagse!
Gezellig samen met heel veel andere kinderen van de Jozefschool!
Fysiek is de 4 x 5 km die je gaat lopen nog veel te zwaar voor je maar we gaan het samen doen. De draagzak gaat mee. Het is zo’n gezellig evenement dat ik je dat graag wil laten beleven!
Samen sterk!
10 reacties geplaatst
erna
Gepost op: 5 juni 2017Knap hoor dat jullie zo goed verder kunnen gaan. Heb heel veel bewondering voor jullie om niet stil te staan maar gewoon door te gaan met jullie leven. Jullie mogen trots zijn op al jullie kinderen,want zij moesten het toch ook maar allemaal doen. Een kroon op jullie gezin maar het eerste die het allemaal moest doorstaan is Madelief. Klasse Erna Reurink
Janny Jager
Gepost op: 5 juni 2017Lieve Suus, wat wordt je toch heen en weer geslingerd qua gevoelens en wij snappen allemaal je voelsprietten. Het is ook zo bijzonder wat jullie de laatste tijd moeten meemaken.
Jullie gezin zijn samen bijzondere mensen op zich en het is geweldig dat je ons mee laat kijken in jullie zware tijd, en mooie momenten!
Heel veel liefs, sterkte en wijsheid van deze kant, en liefs voor jullie kleine meid!
Trijnie Kiel
Gepost op: 5 juni 2017Jeetje de boog blijft bij jullie altijd gespannen!!
Wat fijn dat er af en toe wat ontspanning is, bv even bij opa en oma logeren en de vierdaagse lopen!!
Heel veel sterkte toegewenst <3
Jolanda Dijkstra
Gepost op: 5 juni 2017Wat een emoties weer , maar ook zo begrijpelijk , het is allemaal niet niks . Accepteer dat je die emoties heb . Probeer een boek te schrijven over wat jullie allemaal door maken , misschien dat je daar heel veel mensen mee kan helpen . Je schrijft ook veel van je af . Natuurlijk zijn kinderen tegen de zomervakantie aan gauw moe en kribbig , maar bij Madelief zal je al gauw wat anders denken en dat is te snappen . Fijn dat zij het aan durfde om bij Opa en Oma te slapen . Het word een heel zelfstandig en vroeg rijp meisje met al haar ervaringen , des te knapper dat zij je even los kon laten . Jullie gezin doet het prima en kijk naar de leuke dingen om het positieve er uit te halen . Gr
Japke Kamma
Gepost op: 5 juni 2017Dikke TUT. Voor jullie allemaal.Het blijft altijd in je hoofd aanwezig.Weet het uit eigen ervaring. Maar samen zijn jullie sterk.
Groetjes Japke
Annita
Gepost op: 5 juni 2017Lieve Suus, tis waar wat ze zeggen de kids zijn in deze periode moe en snel kribbig, maar in jullie situatie zou ik er ook geen rust van hebben. En accepteer maar dat Madelief geen doorsnee meisje is, jullie doen het al zo goed met elkaar, ik denk ook dat je de rest van je leven je zorgen zult blijven maken over al je kids en dat, juist dat maakt je een goede moeder.
Liefs Annita
pia
Gepost op: 6 juni 2017Lieve stoere Suus.
Wat worden jullie toch heen en weer geslingerd grote blijdschap kan maar zo weer veranderen in bezorgdheid en angst.
Ik volg jullie al vanaf het begin en bewonder me steeds weer hoe jullie je hier door heen slaan. Madelief is een sterk meisje dat heeft ze al wel bewezen en groeit op in een liefdevol gezin.
Sterkte we leven met jullie mee.
Groetjes Pia.
Pauline
Gepost op: 6 juni 2017Wat knap van <3 Madelief <3 , twee nachtjes logeren . Haar grote wens vervuld in de Vrachtwagen van Simon Loos en nu de Avondvierdaagse en ik ben zo trots op jullie , jij als moeder <3 Suus <3 die zich overal enthousiast voor inzet om jullie lieve dochter te laten geieten en dan genieten van en met elkaar . Mijn kids waren ook altijd zo moe aan het einde van het schooljaar , net zoals in December mag dit een kleine troost zijn omdat ik jullie ongerustheid begrijp . Vreselijk altijd weer die angst . Samen Sterk !!! Ik stuur jullie heel veel Liefde , Licht en Kracht voor de komende weken en heel veel plezier met de Avondvierdaagse , Madelief lekker in de Draagzak dan viert ze toch mee . Te moe worden is voor niemand goed , love you Pauline <3 <3 <3
Yvette
Gepost op: 7 juni 2017Oh oh wat belevenis voor Madelief het logeren bij Opa en Oma. Fijn dat ze nu Door is. Maar wat krijg ik een knoop in mijn maag , als ik jullie toch angst lees. Ik houd mijn vingers gekruist voor een goede uitslag van de onderzoeken . Ik wens jullie samen nog zoveel meer mooie ontroerende , ondeugende , opstandige en dwarse momenten met Madelief !!!!
En voor een doorzetter als Madelief is , gaat ze haar eerste avondvierdaagse wandelen en gaat ze er volop van genieten met haar vriendinnetjes en vriendjes. Ik wens jullie allemaal sterkte met de komende uitslagen en geniet van jullie grote vrolijke kleuter. Hartelijke groetjes .
rita
Gepost op: 8 juni 2017lieve madelief en familie
heel veel plezier vooral de komende tijd en mijn man en ik zullen bidden voor een goede uitslag